آقای کافی آمده بودن حسینیه ی محل. 
می گفتند خانه ای که تلویزیون در آن باشد، حیا نیست. عصمت نیست. شرف نیست. 
بعد از این سخنرانی، اهالی محل بیش از ده تا تلویزیون آوردند گذاشتند حسینیه.
تلویزیون ها همان جا ماند تا زمان پیروزی انقلاب.

زیر نویس: به نقل از یکی از افراد خانواده که آن روزها 10 ساله بودند.